ik ben het raamkonijn
ik zit hier maar
te zijn
je kunt met mij echt overal
over praten
ik waak in het kozijn
en kijk soms eens naar buiten
soms hoor je mij vanuit
de vensterbank tevreden
fluiten
je ziet wat je wil zien
soms zijn dat beslagen ramen
of je ziet de strepen vuil die jou
alweer doen schamen
ik ben het raamkonijn
ik knabbel aan je
zelfbeeld
ik snuffel aan je pijn ik bijt en krab
aan schone schijn
Maar ik doe je ook
vergeten
wil jij dat ik verdwijn
moe van het vele weten
ben ook maar een
raamkonijn
Ik krabbel aan verlies
maar ook aan giecheldingen
soms hoor je mij vanuit de vensterbank
tevreden zingen
doe nu het raam maar dicht
de rolluik naar beneden
ik blijf hier nog wel even in het
ochtendlicht
Ik ben het raamkonijn
wie moet ik anders
zijn
tekst en muziek ©Femke Bauwens
