Kom maar
achterom
het poortje staat al open je
hoeft niet om te lopen
kom maar achterom
achterom
we hoeven nog niet binnen
zoveel te verzinnen
in het steegje achterom
wanneer je terugdenkt
je lacht erom
wanneer je terugdenkt
je lacht erom
we mogen buiten blijven tot
ze roepen voor het eten
dat werd wel eens vergeten
ik kijk achterom
ik kijk zachter om
achterom
nooit voorom want aanbellen was stom
en zoveel saaier het
poortje los
er was geen bos ook geen gazon
omdat het zo ook kon
draakje spelen in de zon
in het steegje van beton op de
electriciteitskast
waar je maar met twee op past
ik kijk achterom
ik kijk zachter om
Achterom
waar met krijt op de muur vieze woorden staan
die je niet kon lezen wel verstaan
waar je speelde
je loom verveelde
een bal tegen de muur liet kaatsen
en toen gingen ze scheiden
dat was niet te vermijden
maar wat was het stomme
Nu had ik twee
twee achterommen
Achterom
fietsen van t ene achterom naar het
andere
er kan zoveel veranderen
achterom
soms sluit het poortje
niemand hoort je
tekst en muziek Femke Bauwens
klein-nood 